Programy i metody

Programy i metody pracy

Jesteśmy świadomi, jak ważna jest edukacja dla każdego dziecka. Naszą ideą jest zapewnienie jak najlepszych warunków do tego, aby nasze przedszkolaki mogły się wszechstronnie rozwijać. Poniżej zamieszczamy kilka informacji o programach i metodach pracy, według których pracujemy i organizujemy dzień w przedszkolu.

Wybrane przez nas programy wychowania przedszkolnego są zgodne z aktualną podstawą programową. Treści w nich zawarte  wprowadzają dzieci w świat nauki poprzez zabawę, stwarzają sytuacje edukacyjne, w których dzieci są odkrywcami – doświadczają, eksperymentują, uczą się nowych rzecz. Pracując w oparciu o te programy nauczyciele mają możliwość dostosowywania zadań do potrzeb i możliwości rozwojowych dzieci, jak  i  na indywidualne podejście do wychowanka.

Metody stosowane w naszym przedszkolu

Metody czynne

• metoda samodzielnych doświadczeń,
• metoda kierowania własną działalnością dziecka,
• metoda zadań stawianych dziecku,

Metody oglądowe

• obserwacja i pokaz,
• osobisty przykład nauczyciela,
• udostępnianie sztuki – dzieła plastyczne, przedstawienia teatralne, ilustrowane, artystycznie utwory literackie, koncerty muzycznego,

Metody słowne

• rozmowy,
• opowiadania,
• zagadki,
• objaśnienia i instrukcje,
• sposoby społecznego porozumiewania się,
• metody żywego słowa,

Metody aktywizujące

• burza mózgów,
• metoda projektów,
• gry dydaktyczne.

Ponadto codzienną praktykę pedagogiczną wzbogacamy o metody nowatorskie:

Pedagogika zabawy „Klanza”

Pedagogika ta włącza do nauczania i wychowania metody kreatywne, aktywizujące, pobudzające emocje i wyobraźnię z przełożeniem ich na takie sytuacje, w których uczestnik grupy może bez lęku rozwijać swoje najlepsze strony.

Proponuje zabawy i gry, które:

• zapewniają dobrowolność uczestnictwa,
• wykluczają rywalizację,
• dają możliwość komunikowania się poprzez ruch, słowo, plastykę, oraz inne środki wyrazu.

Głównym atrybutem wykorzystywanym w pracy opisywaną metodą jest duża, kolorowa chusta, która przyciąga uwagę dzieci, ożywia je i daje im wiele radości, uśmiechu. Pomaga dzieciom zapomnieć o strachu i poznać lepiej innych uczestników zabawy. Jest ona wspaniałym środkiem do rozbudzenia dziecięcej wyobraźni, kiedy staje się balonem, wiatrem, łodzią, siecią rybacką oraz tym wszystkim, o czym tylko można pomarzyć. Możliwości jej zastosowania są nieograniczone, dlatego staje się ona dowodem na to, że im prostsze formy i pomoce, tym lepsza zabawa.

Techniki parateatralne

Drama, Techniki zmiany ról, Pantomima, Teatrzyk kukiełkowy, pacynkowy, zabawy paluszkowe.

Aktywność twórcza dziecka jest jego naturalną potrzebą biologiczną którą można  wykorzystać tworząc odpowiednie sytuacje edukacyjne.

Teatr ma ogromne walory kształcące, wychowawcze oraz terapeutyczne. Uczy poczucia współodpowiedzialności, samodyscypliny, koncentracji uwagi, radzenia sobie z sytuacją stresową, ćwiczy pamięć oraz daje satysfakcję z wykonanej pracy. Jest odpowiedni dla dzieci uzdolnionych, gdyż umożliwia rozwijanie ich predyspozycji, jak też dla dzieci mających różne trudności, powoduje wzrost wiary we własne możliwości.

Zabawy badawcze, doświadczania, obserwacje przyrodnicze

Naturalną metodą poznawczą stosowaną przez dzieci w wieku przedszkolnym jest aktywność badawcza, występuje ona w dwóch postaciach. Pierwsza to samodzielne odkrywanie. Dziecko ma tu pełną swobodę działania, samo wyznacza sobie tempo i czas pracy, ale jednocześnie jest to uczenie się drogą prób i błędów, w którym narażone jest ono na wiele trudności i porażek. Drugi sposób odbywa się pod kierunkiem nauczyciela. Nauczyciel zajmuje tu rolę inicjatora sytuacji, prowokuje do stawiania pytań, udostępnia stosowne metody i pomoce badawcze, ukierunkowuje go podczas badań i eksperymentowania.

Metoda Carla Orffa

Głównym elementem tej metody jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych. Pozwala na twórczą samodzielność dzieci, poszukiwanie różnych rozwiązań. Taka aktywność prowadzi do intensywnego rozbudzania wyobraźni i wrażliwości muzycznej.

Bajkoterapia

Bajkoterapia pomaga w przezwyciężeniu lęków związanych z różnymi sytuacjami. Wykorzystuje się odpowiednio dobrany tekst. Dzięki temu w psychice dziecka pojawia się pozytywne myślenie, dzieci zaczynają rozumieć swoje uczucia, ich przejawy, a także przyczyny. Bajki terapeutyczne pokazują jak trzeba sobie radzić i przedstawiają pewne wzorce postępowania. Sprawiają, że dzieci zaczynają rozumieć świat, w którym żyją i przestają czuć się samotnie.

Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz

Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednocześnie rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinetycznych (czucie ruchu) i motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno- motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania. Usprawnianie w tym zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji (ćwiczenia ustalania ręki dominującej) i orientacji w prawej i lewej stronie ciała jest wskazana dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i pisania. Ćwiczenia prowadzą do większej harmonii psychoruchowej: wyższego poziomu rozwoju i współdziałania funkcji intelektualnych ( mowy, myślenia) i instrumentalnych ( spostrzeżeniowo- ruchowych). Dzięki temu dochodzi do prawidłowego wykonywania czynności ruchowych we właściwym czasie i przestrzeni, w harmonii z czynnościami poznawczymi, w tym językowymi.